در نشست فرهنگی «جوانگرایی در سینمای ایران» مطرح شد: مشکل سینما جوانگرایی نیست، مشکل ما عدم راه حل‌های جایگزین برای مشکلات است.
به گزارش گروه فرهنگ و هنر مجله خبری؛ اولین نشست از نشست‌های فرهنگی «سینمادانش» با عنوان «جوانگرایی در سینمای ایران» با حضور «احمد بهرامی»، کارگران و «مسعود امینی تیرانی» مدیر فیلم‌برداری به مدیریت «مسعود سفلایی» در دانشگاه هنر برگزار شد.
«احمد بهرامی» در این نشست گفت: به نظر شخصی من در سینمای ایران، صحبت راجع به سینمای جوان موضوع کلی خواهد بود، خوشبختانه از قبل انقلاب سینمایی به نام سینمای آزاد داشتیم که بعد به نام انجمن سینمای جوانان ایران تغییر نام داد.
او ادامه داد: حدود 50 الی 60 سال پیش در کشور بنابر ماهیتی که سینمای جوان برای خودش تعریف کرده، جوانان جذب سینما می‌شدند و بعد از آن به سینماهای بزرگتر می‌رفتند، اما اکنون در این قرن های اخیر، جوانگرایی به صورت مملوس در سینمای ما وجود داشته است.
این کارگردان با بیان اینکه بستر حضور جوانان در سینما وجود دارد اما تنها تعداد کمی از جوانان وارد بدنه اصلی سینما می‌شوند، گفت: اگرچه تعداد کمی وارد سینما می‌شوند اما همان تعداد کم هم با تلاش شخصی آدم‌های بزرگی خواهند شد.
بهرامی اظهار کرد: سیستم انجمن سینمای انجمن جوانان جزء سیستم‌هایی است که آدم‌ها به راحتی وارد می‌شوند اما تنها کسانی در این فضا خواهند ماند که پشتکار شخصی داشته باشند. در نگاه کلی ورود جوانان به بدنه اصلی سینما سیستماتیک خواهد بود و در سینمای جوان، اشخاص باید از سرمایه شخصی خودشان در مباحث تئوری و عملی استفاده کنند تا بتواند جایگاهی که می‌خواهند را به دست بیاورند.
این کارگردان با اشاره به نگاه به جوانان و شعار جوانگرایی، اظهار کرد: مسئله ما باز نبودن تفکرات دولت مردان و اعتماد نداشته آن‌ها است، چراکه آن‌ها همیشه نگران هستند نکند کسی حرفی بزند که با نظرات ما مخالف باشد، اما اکنون تولید در سینما مانند گذشته به دست دولت مردان نیست و سیستم‌ها نمی‌توانند ورود زیادی داشته باشند، چراکه کنترل کردن خروجی‌ها توسط سیستم‌ها بسیار راحت شده است.
در ادامه مسعود امینی تیرانی با بیان اینکه دولت‌مردان در سینما باید در کنار جریانی که در عرصه سینما در مسیر پیشرفته قرار گرفته، حضور داشته باشند و حمایت کنند، نه اینکه سد راه جوانان قرار گیرند، تصریح کرد: سال‌هاست بخشی از نسل جوان وارد سینما شدند و کار می‌کنند که بیشتر با پشتکار خودشان بوده چراکه ارتباطات بخش دانشگاهی جوانان همیشه آن‌هارا به جریان رسمی سینما وارد نمی‌کنند، وقتی جوانی می‌خواهد وارد جریان سینما شود برای اینکه ارتباط خودش را به درستی شکل دهد نیاز اتصالی به بخش رسمی وجود دارد اما در کشور ما این بخش رسمی وجود ندارد، سینمای ایران چندان نیاز مبهمی به بخش دانشگاهی نخواهد داشت و به روش های دیگر تامین سرمایه می‌کند.
او ادامه داد: زمانی که جوان‌ها وارد سینما می‌شوند در بخش‌های مستقل قرار می‌گیرند و به علت اینکه تعداد افراد وارد شده به این حوزه زیاد است، دولت مردان قدرت کشف مخاطب جدید را ندارند، بنابراین تا زمانی که نیازها احساس نشود و پیشنهادی از سمت دانشگاه‌ها بیان نشود جوانان به بدنه رسمی ورود نخواهند کرد. ما عادت کرده‌ایم محدوده تعاریف را در سینما کوچک کنیم تا مشکلات کوچک شوند و این بسیار آفت بزرگی است، زیرا انسان‌ها بعد از تحصیل در رشته مربوطه می‌توانند وارد عرصه فعالیت‌های صنفی شوند. ما نباید در زمینهآمار دانشجویانی که وارد سیستم رسمی سینما شدند، صحبت کنیم چرا که این آمار مکانیسمی نخواهد بود.
امینی تیرانی گفت: من متعقدم مکانی باید در نظر گرفته شود تا سینماگران آزمون و خطا کنند و تولیدات اتفاق بیفتد و از میان آن‌ها، برترین‌ها انتخاب شود اما ما همچنان در دام گرفتاری‌هایی هستیم که سبب شده چنین امکانی فراهم نشود. نگرانی از کسانی است که مدیریت یا سیاست‌گذاری می‌کنند چراکه آن‌ها دوراندیشی و آگاهی کامل ندارند و صرفا به اتفاقاتی که رخ می‌دهد، واکنش نشان می‌دهند.
انتهای پیام//
