به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر مجله خبری؛ تاکنون منوچهر شاهسواری نشان داده که نه اهل خودنمایی است و نه قصد دارد سفارش این و آن را بپذیرد. «شناخت» از سینمای ایران برگ‌برنده اوست و این را می‌توان از چینش ترکیب هیات انتخاب دوره چهل و سوم این جشنواره قدیمی دریافت کرد.
اگر برخی از دبیران پیشین جشنواره فیلم فجر، بیش از فرهنگی بودن، سیاسی بودند، یا بیشتر به عنوان مدیر تلویزیونی، سینمایی یا تئاتری شهرت داشتند، منوچهر شاهسواری، بعد از زنده‌یاد سیف‌الله داد دومین دبیر کاملا سینمایی جشنواره فیلم فجر است و تا همین جای کار، همین «سینمایی بودن» سبب شده تا تصمیماتش کاملا تخصصی باشد.
از درون جشنواره تا ویترین بیرونی آن می‌توان چنین چیزی را استنباط کرد. اعلام ترکیب هیات داوران بخش تبلیغات و هیات انتخاب بخش سودای سیمرغ که در این روز‌ها مورد تحلیل قرار گرفته، اتفاقا از اولین نشانه‌های تسلط و شناخت دبیر جدید جشنواره است.
او می‌داند که برای «انتخاب» در فجر (بر اساس یک رسم دیرینه) صرفا نباید یکسری کارشناس دولتی و ممیز را کنار هم قرار دهد. او حتی مدیر جدید اداره ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی (با وجود سلیقه و دانش سینمایی‌اش) را وارد این فهرست نکرده است، اما ترکیبش را با یک مدیر فرهنگی، دو منتقد و چهار سینماگر (سعید سهیلی، محمدرضا مصباح، منیر قیدی و رعنا آزادی‌ور) بهگونهای چیده است که هیچ‌چیز از ارزش‌های فیلمی که می‌تواند جزو سی و سه فیلم یا بیست و دو فیلم نهایی باشد، از چشم هیات انتخاب پنهان نماند.
این ترکیب شاید بر اساس سلیقه من و شما تنظیم نشده باشد، اما ترکیب تخصصی قابل‌دفاع از بین سینماگرانی است که با اثری در راه جشنواره نیستند.
گام‌هایی که شاهسواری در چهل و سومین سال جشنواره فیلم فجر برداشته، پخته است و از خامدستی‌های مرسوم و اختراع چرخ از نو، در آنها خبری نیست. امید است که این گام‌ها تا پایان جشنواره بدون خلل و دست‌انداز به پیش برود.
نگارنده: مهدی قربانی داویجانی
انتهای پیام/
